Kalem Şiiri - Ammar Ay

Kalem sen ne yağmursun, ne kar.
Ne Solgun güz , ne cıvıl cıvıl bahar.
Kah bir çoban kavalı, bir sofi neyi.
Kah derdime sırdaş kalbime yar.

Seninle serencamımız ne zaman başladı, unuttum.
Bir elim cebimdeydi, diğeriyle sana tutundum.
Duman duman iki parmak arasında yanan cigaram.
Biliyor musun? Kaç defa sana da diyemedim, yutkundum.

Avucumda ateştin, kimi zaman.
Kimi zaman da zehirli yılan.
Narında yükselirdi gül î zar.
Her kıvılcımında binlerce ah var.

Seninle , sayfaları ateşe verdim.
Rüstem i Zal î yere serdim
Yeri ve göğü buruşturup
Tozunu toprağını yele verdim.

A.Y