Kalem Şiiri - Bayram Ataç

Kırık dökük bir hayal, kâğıtlara dökülen
Yaşanmamış bir hayat, insafında sökülen
Yaşanmış acı kader, uçlarından bükülen
Neler yazdırdın kalem, bilmeden bana neler

Her hecemde bir anı, her satırda sen varsın
Bazen iyi bir yol daş, bazen de sadık yarsin
Yolum sana düştükce, canımı çok yakarsın
Neler yazdırdın kalem, bilmeden bana neler

Sırrımı bırakmadın, içimde gizli kalan
Sen oldun gönüllerden, gizli sırları çalan
Bazen dobra yazdırdın, bazen de hepten yalan
Neler yazdırdın kalem, bilmeden bana neler

Akan göz yaşlarımdan, mürekkep yaptın yazdın
Yazdırdığın mısrada, duyguma mezar kazdın
Acılarımı hece hece, alıp içimden çözdün
Neler yazdırdın kalem, bilmeden bana neler

Gönlüme ayna oldu, senden dökülen satır
Bazen manalı çıktı, bazen bilmedi hatır
Yazdığım kah güldürür, kah de inan ağlatır
Neler yazdırdın kalem, bilmeden bana neler

Senin yüzünde bazen, düştüm inan boşluğa
Fırsatını vermedin, şu gönlümde hoşluğa
Elimde sen var iken, yatamadım kuşluğa
Neler yazdırdın kalem, bilmeden bana neler

Gece sessizliğinde, çok yazdırdın derinden
Gözyaşlarım döküldü, anlamsız kederimden
Sen bile isyan ettin, yazılı kaderimden
Neler yazdırdın kalem, bilmeden bana neler

Kurduğum Hayallerim, karıştı tüm gerçekle
Sayende hesaplaştım, geçmişim gelecekle
Kalburlara çevirdin, yüreğimi deşmekle
Neler yazdırdın kalem, bilmeden bana neler

Sitem etme bayramım, elindeki kaleme
Sen duyurdun derdini, bilesin ki aleme
Kalemin ne suçu var, düştüğün bu eleme
Neler yazdırdın kalem, bilmeden bana neler