Ey kaldırımlar,
Hissedin hissettiklerimi,
Anlayın anladıklarımı,
Çünkü siz de benim gibi yalnızsınız.
Ey kaldırımlar,
Adımlarımı saklayan sırdaşım,
Sessizliğimi duyan tek dostum,
Karanlıkta bile beni anlıyorsunuz.
Her gece gölgelere sırlarımı dökerim,
Yıldızsız bir gökte adımlarımı sürüklerim.
Sizden başka kimse duymadı fısıltılarımı,
Sizden başka kimse görmedi gözyaşlarımı.
Ey kaldırımlar,
Üzerinizde kaç hayat gelip geçti,
Kaç sevinç, kaç acı iz bıraktı,
Ama yine de hep sessiz kaldınız.
Ben de sessizim, siz de sessizsiniz,
Ben de yaralıyım, siz de yaralısınız.
Her taşınızda bir hüzün gizli,
Her adımınızda yalnızlığın izi.
Belki de biz aynı kaderi paylaşıyoruz,
Ben yürürüm, siz dinlersiniz;
Ben susarım, siz hatırlarsınız,
Ve gece boyunca dost oluruz.
Ama bilirim ey kaldırımlar,
Her gecenin ardında bir sabah vardır.
Yalnızlık da bir gün çekip gider,
Ve biz de güneşle yeniden doğarız.
Kayıt Tarihi : 27.8.2025 23:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!