Kaldırımlar Şiiri - The Feo

Eyy tanrı ,sana seslenirim cehennemimin kapı aralarından ilahi suretinin tecelisine
İtiraflarım ve sövgülerimle gizli şiirlerim var
Fakat artık ruhumun koridorları ıssız ve dar
Yaralarım yanar
Hakikatın ışığını özümsemediğim her gün içimdeki şeytan bilincimin kara sularından çıkıp her gece beni baltalar
Yaşlı meleğim öldü,kanatları kopup mezara gömüldü
Bu eski kente işlenmiş paslı anılar ruhuma batar
Aşkından cevap alamamış bıçkın bir delikanlı şu dizeleri yazar

Ey yüce ilah şimdi beni dinle
Yoksun biliyorum göklerde ama
Yarattıklarını gözden geçirip bir daha denesene
Benden bir nasihat
Kaldırımlarda dökülen kayıp hayatların bedeli kimden çıkacak söylesene
Ey yüce yehova ,isa veya allah adın her neyse
Bana artık bir çözüm yolu göstersene bu yahşi ve vahşi alemin beşiklerinin ötesinde
Bilemem kimin izindeyim
Evrenin ulu mimarının eserlerinin içine sıçan bir deli misali başkaldırıyorum yeni ahitin eski meleklerine
Bazende eğiyorum başımı elinde inancın sopasını tutan insanlığın geçmiş sahiplerine
Bilemem nerdeyim,nasıl ölücem kimlerle sevişip bir ömür geçiricem
Daha çok gencim,bir o kadarda bilmiş
Öff annesi ne kadarda iyimsermiş,ama bir o kadarda dolmuş içi erginliğin verdiği kötümserlikle