Kaldırımlar! Şiiri - Mahmut Gazi Şimşek

Kaldırımlar! Kaldırımlar, hey! Siz kaldırmlar;
Zamanın ökçesini, eskiten kaldırımlar…
Bunlar! Selamı, sabahı kesmiş gidiyorlar;
Şerefli yüzünü, hayasızca eziyorlar! ...

Yeter! Taşlarını, zamanın törpüsünde yont;
Yarıkları da: Yeşermesin, bu zehirli ot…
Selamsız, tenini tepmesin, edepsiz robot;
Gelip geçen: Bir sürü, insan kılıklı maskot! ...

Bağrında çakar durur, ökçeler, küme küme;
Yüzünde deprem var… Didik didik, lime lime…
Sen yaralı, ben karalı, feryadımız güme;
Söyleyin! ... Bu acıyı, kime söyleyim, kime? ! ...

(30.06.1984)
—Malatya belediye parkında…-