Kollarını açıp öksüz yağmur tanesini kucaklayan kaldırım,
Acılar biriktirdin mi sende dünlerden alıp, gölgelerin yalnızlığına
Filizlenmedi mi içinde minicik bir kıpırtı, ebem kuşağı görüldüğünde,yüreğinin en derinlerinde
Kalkmak istemedin mi ayağa, kırçiçeğinin uçurum diplerindeki terkedilmişliğe inat gururuyla
Avaz avaz bağırsana -ezip geçtiğinizi sandınız- ama ben varım! ! !
Yolları taşıdın,yılları, sevgiyi, hayatı, aşkı
Alnımı değiriyorum yüzüne, sabrına,bilgeliğine.......
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
