Yaşamın giriş yaptığı sonsuz boşlukta
indi kar taneleri boynunun borcuna.
Ayaklar yere basarken bakıyordu aklından geçen karelere
özlem ise;
yüksek tepelerin doruğunda karla kaplıydı
için için eritemezken.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta