kaldırımlardan sürünüyorlar.
bitkin ve çaresizler.
kılıktan kılığa bürünüyorlar.
korkak ve umutsuzlar.
adı çocuktur başka adları yok.
sürünüyorlar sokak başlarından.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
