tanınamıyor yuzun
liselilerin ucarık edası oluyorsun kaldıkca
arkana bakmayı ogreniyorsun
artıklarını unutmamak icin
tren istasyonlarının
ve sessizce cekip giden gemilerin
neden kanına dokundugunu anlıyorsun
yeni buldugun
eksik guluslerde
ve her defasında aldatılırken
neden islandıgını
islanmak istegini seziyorsun
kaldıkca geceleri bozuyorsun yureginde
ardına muptela olan yanlızlıgı buyutuyorsun
supurge saclı yanlızlıgınla
sevdikce insanlardan kacıyorsun
uzun cumleler kuruyorsun hep
kısa cumlelerde kaybolup
kaldıkca bana benziyorsun
oysa git!!
Kayıt Tarihi : 13.1.2001 21:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!