Uyuduğum yerde bıraktım seni.
Kalbimin en köşelerine, not düştüm seni.
Belki de gitmen gerekti?
Neden bu kadar hızlı oldu ki...
Bekledim günlerce,
Tek bir mesajı, kendimce.
Aya baktım her gece,
Sen de bakarsın diye.
Gözlerimi bir an bile ayırmadım neticede...
Göz göze geliriz diye.
Pencereden sızan ışığa anlattım seni,
Sesini bile duymadan geçtim günleri.
Düşlerken sesini, içtiğim kahvenin kenarında dudak izi.
Bakakaldım öylece, gökyüzündeki izlerine.
En güzel yıldızdın benliğimde,
ki istesen; çalardım hepsini kalbinde.
Sabahın beşinde pencerem açık kaldı,
Peşi peşine aklım sana yandı.
Rüzgâr bile adını üflerken, ellerim üşüdü.
Avuçlarımda yok sıcaklığın artık.
En güzel müzik idin, yeterince;
ne gürültülü, ne sakin, saldın kendini be...
Ve ben bekledim yine,
Düzelt kendini diye.
Seviyorum seni, biliyorsun işte.
"Sevdiğimden giderim" deme;
Kalbim sana benzemekten yorulana kadar,
Süsle beni sevginle,
İşlesin izlerin kalbime.
Kayıt Tarihi : 9.8.2025 15:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!