Kalbine As Şiiri - Mustafa Kemal ŞEN

Kalbine As

Tutkuyla süslenmiş ellerime ve omuzlarıma
Bir aydınlık parçası dokunduğunda lacivert gecede
Al pembe çiçeklerin ruhunda saklanmış cilve
Bugün neleri hatırlatıyor serserine, kesmeden dinle

Işıl ışıl masmavi mermer havuzun kıyısında
Gece ile sabahın nikâhını kıymıştım seher vaktinde

Kan sıçramış yanaklarımla gülümsedim bahtıma
En güzel hikâyelerimi takılmadan anlattım kendime
Uzakların beni hediye ettiği yalnızlık diyarında
Başbaşayım gençliğimin acımasız kalıntılarıyla

İçimde bir yol var, nereye varacağı muamma
Aslında her imkânsız aşkın sonunda ne yaşandıysa

Eziliyor meyveleri yaprakları kurumuş ağacın
Yorumlanması gibi bir rüyaya girmiş kâbusun
Kaybetmiş gibi en acı günlerinin kederini
Serserinin sızlamış, acımış ve yanmış kalbi

Ne de güzel sarmış beni endamının puslu hayali
Kimden sorayım ve kimden soracaksın ikimizi

Neyi duyuyorsam yapışıyor kulaklarıma
Neyi tadıyorsam acısıyla tatlısıyla yapışıyor dillerime
Neye dokunuyorsam yapışıyor ellerime seninle
Volkanların kucağına gömdün beni kolların yerine

Böyle öptüm kollarımı gözyaşından ıslak ıslak
Yıkadım yüzümü mermer havuzun ılık suyuyla
Binlerce kokunun sarhoşluğunun gölgesinde
Hayali bile yürüyüşünün beni böyle ettiyse…

Bak, bu ölümsüz ukdeyi sımsıkı as kalbinin ucuna
Gözlerinden okursun her baktığında aynalarda