Kalbin sessizliği Şiiri - Ahmet Nejat Al ...

Bir harftir bazen, dökülmeyen söz,
Kalpte yazılır, görünmeden iz.
Sükûtun yankısı düşer geceye,
Her bakış bir kelâmdır, dilsiz, sessiz.

Gecede titrer kalbin elif’i,
Göz ucu bir secde olur derine.
Konuşmaz dil, susar her hece,
Lâkin aşk konuşur gözün derinliğinde.

Yalnızlıkla örülür harf arası,
İç çekiş, bir mısra olur kendince.
Ve aşk, kelimeye sığmaz hiçbir zaman—
O, gözlerde duran en son cümle.

Dağlara sürer sessizlik izini,
Kayalar bile ağlar duymadan seni.
Bir harf düşer göğe yıldızdan ağır,
Sükûtla yazılır, kıyamet gibi.

Her sessizlik, bir harf gibi derin,
Ve her harf, bir sessizlik kadar suskun.
Kalem yazmaz bazen, kalp anlatır—
Laf değil, yürek olur dokunur en derun.