Kalbin Sesi Şiiri - Ali Şefik Deniz

Katater ne zordu…
Vücudun yanardı,
Dudaklar kupkuru.
Su içmek olmazdı
On iki yaşında bir çocuk
Hemşirenin dudaklarında gezdirdiği bir damla su ile can buldu.

Fallot Tetralojisi…
Artık ezberlemiştim bu adı.
Ameliyata hiç korkmadan girmiştim
Hayat bana yeni bir yaşam armağan etmişti.

Doktor Ahmet Amcam
Az önce içeri girdi.
Kumral, hafif dalgalı saçları
Her zamanki gibi ince telli bir tarakla taranmıştı…
Bakışlarındaki sadelik ve derinlik
Bana ve Çağrı’ya inanılmaz bir güven veriyordu.
İyilikseverdi, çok yakındı
Hep öyle kaldı…

Fizyoterapist Nurşen Ablam,
Her zamanki gibi sevecendi.
Verdiği hareketleri kolaylıkla yapardım
İşini ne çok severdi…
Odasında diğer fizyoterapist ablalarım,
Her birinin ayrı bir yaşam öyküsü
Ayrı ayrı beklentileri vardı.
Minik bir radyodan çalınan müziğin ince ezgisi
Onlarla özdeşleşmişti…

Annem, çok farklıydı
Yılmazdı, güçlüydü,
Bir o kadar da ince düşünceliydi
Zeynep Hemşire, buna çok şaşırırdı
Hem hassas hem de güçlü nasıl olunabilirdi?
İki ay boyunca
Hep başucumdaydı.
Başımda beklediği her bir saniyenin dahi
hakkını ne yapsam ödeyemem.

Hayat bana yeni bir yaşam armağan etmişti.
Hep kıymet bilmem,
Çok şükretmem gerekli…