Kalbin aydınlığından ancak düşüncenin yansımasına ulaşılır.
Her ne kadar aydınlıkta olsada insan,
bu gerçek bilince ulaşmak anlamında değildir.
Karanlık,anlık bir sureti geçiştir ve bilinmez dış bir yansımanın gölgesi daima yaşamın şeklidir.
İnsan kendi varlığına baktığında dahi nice gölgeleri vardır.
Oysa kendi varoluşunun yansımasıdır en yüce ışıktan yansıyan karartılar.
Yaşamda net bir bakış gerçeği göstermeyebilir.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta