Kalbin Âhı Şiiri - Ali Fırat Çalışgan

Boyaları dökülmüş,
rutubet kokulu,
ince bacaklı böceklerin gezindiği,
her hatırası yerle yeksan edilmiş,
sayfaları yakılmış,
resimleri sökülmüş,
penceresinden bir zerre güneş girmeyen,
karanlığa hapsolmuş
kimsesiz, yalnızlığa terkedilmiş
zavallı kalbim...

Kalbim! Âh kalbim...
Yolu yok çürütecekler seni; yolu yok.
İnce ince işleyecekler nefret gergeflerini,
Bir bir kıracaklar gönül sedeflerini.
Usul usul kazacaklar kuyunu,
Yüzüne gülümseyecekler sonra
övecekler seni belki,
kesecekler ansızın hayat suyunu.

Kalbim! Âh kalbim...
Ne zerafet ne incelik bilmez onlar.
Bu tavırlar onlar da ne eskidir ne yeni
Kin tohumları ekili yüreklerinde
ve ellerinde keskin satırlar!
Parçalayacaklar seni.

Kalbim!
Âh kalbim...