Bazen en büyük aşklar, en sessiz anlarda yaşanır. Seninle paylaştığım o uzun bakışlar, kalabalık bir kafede sadece ikimizin bildiği o anlık gülümseme... İşte bunlar, benim şiirlerim. Senin adın, dilime değmeyen ama içimde sürekli yankılanan bir şarkının melodisi. Bir şehir kadar kalabalık içimde sadece sana ait bir köşe var; duvarları senin hayallerinle, zemini ise adım adım sana yürüyen umutlarımla döşeli. Orası, kalbimin sessiz odası. Ve o odanın kapısını bir kez aralasan, göreceksin ki içerideki tek ışık sensin.
Kayıt Tarihi : 13.11.2025 17:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!