Ömrü boyunca hep seni bekleyen
Yıllarca acısı asla dinmeyen
Sen yoksan hiç mutlu sonla bitmeyen
Sayfalara gömdüm büyük aşkımı
Hergün için için sana ağlıyor
Yüreğini “hayır” demen dağlıyor
İçinde şelale, nehir çağlıyor
Bir türlü dinmiyor bu su taşkını
İnansan asılsız, yalan laflara
Kapatsan kapını genel aflara
Tutup kaldırsan da tozlu raflara
Seven kitap oldu bir aşk şaşkını
Taksan dünyadaki tüm zincirleri
Açlıktan kalsa bir kemik bir deri
Kirpiklerin olsa hapis demiri
Bu aşk sallar kağan, şah tahtını
Kalbin seni görüp de durduğu an
Akmaz, donakalır damarlarda kan
Ufukta belirse de bir güzel tan
Karalar zapdetmiş onun bahtını
Ağlamaktan güzel gözleri solmuş
Aşkından o, deli divane olmuş
Kalbine acılar, kederler dolmuş
Aldın bir zavallı kitap “ah”ını
Ben idim kitabın sahibi, Veli
Aşkından ne akıllı, ne de deli
Bulamasam da o gerçek güzeli
Çektim yıllarca bu aşkın kahrını.
(2002)
Veli ŞenKayıt Tarihi : 28.11.2016 20:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!