Kalbimin ışığı Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Ey kalbimin ışığı, kalk artık, yeter!
Toprak şehitlerimizle seslenir, titrer.
Arş-ı Âlâ’dan bir seda, bir kutlu haber,
Gökleri inleten tekbir ile gel, zafer!

Uyuşmuş ruhunu silk, at rehaveti,
Kalk gayrı, bekleme, kuşan gayreti.
Mazlumun ahı var, dinmez hasreti,
Doğrul ki yıkılsın zulmün heybeti!

Semada dalgalansın hilalin nuru,
Mümin gönüllerde aşkın huzuru.
Minareler bekler o kutlu duru,
Ezan susmasın, Hakk’ın buyruğu!

Ufukta belirsin o nurlu hedef,
Yüzyıllar boyunca beklenen şeref.
Gönüller bir olsun, yürekler tek nefes,
Kızılelma tek umudumuz, kesilmez heves!

Dağları aş, engelleri devir sen,
Şehidin kanıyla sulandı bu ten.
İmanın gücüyle, O'na güven sen,
Zirveye yüksel, yüksel ki görünsen!

Kalk ey kalbimin nuru, uyan artık!
Tekbirle doğrul, bitsin bu darlık.
Ezanlar şahit, hedefin artık,
Kızılelma’ya var, zafere karşılık!