Hep yağmuru beklerdim ağlamak için.
Ya da hırçın bir ayazın yüzümü okşamasını...
Ağlamak kan ağlamakmış,
Ağlamak kalp duvarlarından kanların süzülmesiymiş...
Şimdi gülümsüyorum...
Bir elimde mutluluk, bir elimde umutlar,
Kalbimin duvarlarını siliyorum.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta