Kalbime Dokun Şiiri - Nevzat Güney

Görülmemiştir böylesine candan
Içten kalbe dokunan
Ilık bir yaz akşamı gibi sebepsiz koynuma sokulan
Kelimelerden kaleler gibi yıkılıp,yapılan
Devrik bir cümler gibi boynu bükük
Gölgesinde düşlediğimiz ağaçların altında
Denizden esen rüzgar olmasa hani
Yapışıp kalır bu yalnızlık üstümüze
Kokusu kalır aklımda nergislerin,iğde ağaçlarının
Ve en güzel günleri gençliğimin
Gölgesinde geçti ki ömrüm
Şimdi karanlıktadır gönlüm

Öyle uçsuz ,öyle bucaksız
Bir yerde olayım şimdi
Beyaz bir kısrak sırtında koşayım rüzgarla bir
Öyle zincirlerimi koparırcasına
Öyle titreterek yeri
Öyle uzaklaşıp kaybolayım ufak çizgisinde yeryüzünün
Sarı sıcak otların kapladığı Zugur yaylasında
Öyle sadece kendim ve sonsuzluk boyutunda
Gökyüzünü adeta parçalayarak
Beyaz yelesini tutuğum , beyaz bulutlara akran atımla
Yitip gitmek üzere
Öyle sensiz, öyle kimsesiz, öyle bensiz
Koşmak istiyorum ………