Kalbimde Bir Yer Var Şiiri - Gül Kabacaoğlu

Kalbimde bir yer var,
Kimse bilmiyor adını,
Sen dokununca açılan,
Sen susunca kararan,
O yaralı, o inatçı yer...

Bazen diyorum ki kendime,
Unut artık, bırak gitsin.
Ama içimde bir kadın var,
Senin gelişini bekleyen,
Sessizliği taşıyamayıp
Yeniden seninle toparlanan.

Kırgınım...
Hem de öyle kelimelere sığmaz bir yerden.
Sanki içime düşen bir taşın
Çeperindeki sessizlik gibi,
Ağır, karanlık, anlatılmaz...

Sen gidince içimde yankı kalıyor,
Geri dönmeyen bir adımın
Ayak izleri gibi.
O izleri silemiyorum.
Belki de silmek istemiyorum.
Çünkü sen gittikçe
Ben daha çok sana dönüşüyorum.

Geceleri kendime kızıyorum
Niye hala seviyorsun
Ama kalbim inat ediyor,
Senin adını tutuyor iç cebinde,
Kimseye göstermediği bir özenle.

Bilsen...
Bir kadın ne kadar kırılırsa kırılsın,
Sevdi mi yine de özlüyor.
Ben de öyleyim işte,
Kırıldım, incindim, sustum...
Ama içimde hala
Adı sana benzeyen bir ışık var.

Belki gelmezsin,
Belki gelmek aklından bile geçmez,
Olsun.
Ben bu aşkı, kimseden gizlemeden taşıyorum.
Yaralı, eksik.
Ama hala sen kokan bir yerimde...