Kalbim Sensiz Olmuyor 1 Şiiri - Sabri Polat

Gün ışığının ilk bilmecesi yansıyor
Duvara, duvarda boynu bükük
Gölgem... gölgem ağlıyor...
Beni uyandıran komşunun radyosu
Balkondan gelen ses kuş cıvıltısı
Vakit günlerden pazar
karyola gıcırtısı, çatal kaşık sesi
Karnım zil çalıyor...
kalbim doymak bilmiyor
Benden sen eksildikçe
Hasretin daha çok arttı
Bir fazla birsen oluyor
Hiç bir zaman senden gelen
Benden olmasın ayrılık
Sonbaharın yazdan sonra gelen
Bir telaşı var...
Güz güllerin, papatyaların, karanfillerin
Hüznü sarıyor...
Her yanım senle alevleniyor
Her yanım yangın
Benden sen gidince
Her yanım kül
Sonbaharın yazdan sonra gelen bir telaşı
Vuruyor yüzüme yokluğun
Vuruyor yüzüme sıcak gözyaşın
Parmağımdaki nişan yüzüğü
Senden sonra son kalana şahitlik ediyor
Saat gecenin on ikisi
Yalnızlığın ayrılık kokusu
Başımı koyduğum yastık
Sen kokuyor...
Üşüyor üstüne attığın yorgan
Titriyor karyola, titriyor soğuk duvar
Benden sen gidince...
Gidiyor; arkadaşlar, dostlar
Tanıdık yüzler...
Yüzsüz ikiyüzlü yüzler
Geliyor, fırsatın bulmuş ayrılıklar
Damarlarımda kan yerine hastetin dolaşıyor
Elim sende yüreğim sen
Sana gelmek istiyor ayaklarım
Yüreğim sensiz olmuyor