Kalbim Kıyıya Vururken

Aşkın adı denizdi belki,
dalga dalga dokundu geceme.
Bir bakışın gibi nemli,
bir gülüşün gibi tuzlu,
öylesine gerçekti…
ve öylesine yakıcı.

Sen uzaklarda bir ufuk,
ben sabırla bekleyen kıyı.
Her gelişin vururdu kalbime,
her gidişin içimde iz bırakırdı
kumdan kaleler gibi.
yıkılıp yeniden kurulan.

Maviye yazdım adını,
rüzgâra söyledim,
belki bir martı alır götürür diye.
Ama deniz…
hiçbir sırrı kolay söylemez.
Aşkı saklar en derininde,
dalga sadece yüreğini bilenlere açar.

Geceleri seni düşündüm hep,
denizi dinler gibi sessiz…
Bir dalganın içinde kalmış
sözsüz bir cümle oldum sana.
Bir bakışın gibi tutsak,
ama hep içime işleyen…

Seni sevmenin en güzel hâli,
belki de susarak beklemekti.

Ve şimdi…
Her sabah sana çıkan
bir sonsuzluk gibi bakıyorum denize.
İçimde sen, dışımda mavilik,
ve kıyıya her vuran dalga
senden kalan bir hatıra gibi…
kalbimi öpüp geçiyor usul usul...

Şerife Gündoğdu
24.07.2025