Sözlerin ağırlığını taşıyamıyor artık kalbim.
Sanki bir yük değil de, bir yankı var içimde.
Beni duyacak kimse yokmuş gibi konuşuyorum,
Sadece duvarlar cevap veriyor: soğuk, sessiz, acımasız duvarlar.
Her adımda kırılmaya yüz tutan
ince bir buzun üstündeyim şimdi.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Kaleminiz Daim olsun şairem
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta