Kalbim.. Şiiri - Zehra Yaden

Öncesinde üç beş kuşun kanat çırpıntısı yankılandı gönül dağlarında,
Biz bunu bahar habercisi sanırdık;
Meğersem yanıyormuş tüm emeklerimiz,
Ziyan oluyormuş sevgilerimiz..
Üç beş kanat çırpıntısının yankısı heyecanı getirdi,
Bu sevinçle bazı vakit son sürat hızla atıyordun sevgili kalbim..
Sevinçten duracak gibi, beni öldürecek gibi delice çarpıyordun göğüs kafesimden felakete..

Kalbim..
Küller arasında kaldı evim,
Kör bir yangına yenildim..
Bu sefer rüzgâr da bizden yana olmadı..
Güneş günümüze bir daha eskisi gibi eş olmadı..
Yaz ortasında üşüdük,
Üstümüzü örten olmadı.
Yumruklanan göz altlarım uykusuzluktan, uyku bizden bir hayli uzaktı..

Geceler nefessiz yaşandığının en büyük ispatı,
Gündüzler ruh gibi süzülen bedenimizin hayat ve ölüm arasındaki gelişinden,
Yaşam bir hayli ağrıdı..

Ve annem kaç gün,
Kaç gece benim için ağladı..
Suratı olsa görmek istemezdik sevincin,
Bir tek hüzün vardı bizim için..
Benim zavallı kalbim,
Değdi mi bunca çektirdiğin için?..

Düşene el uzatmak senin işin,
Fakat düşersek el uzatacak biri yok bizim için..
Daha fazla yapma bu zulmü bedenim için..
Burada çırpınıyorum sancıların için..

Can özüm,
Sevgili kalbim;
Biraz rahatla..

[07.10.2025]