Kalbim Şiiri - Kutlucan Levent Gezici

Kalbim gel seninle kavilleşelim
Biz vefasız yar’i koyup gidelim
Sen geç sıcağından eyleme vehim
Onun ışığını artık neyleyim

Unuttum muştusun tez yolla bana
Yolla defnedeyim kara toprağa
Tez tutasın elin aylak davranma
Gönül depreşip de düşmeden nara

Hal den anlamayan bakmaz yaşına
Kalp gözü kör olmuş karanlığında
Ne gurbet ellerde ne de sılada
Sevmeyi bilmeyen yar olur sanma

Aşk kutsaldır, yüce Mevla katında
Uçurur kalpleri arş-ı ala da
İbadetten öte miraç tadında
Hak eden otursun gönül tahtında