Damla damla biriktin içimde
Kışı yaşarken cemre gibi düştün yüreğime
Yıllar oldu dün gibi daha
Ömür yetmez seni sevmeye
Birgün yüz yüze gelip
Ellerini tutmaya
Değiştin diyorlar
Değiştiniz değiştim diyorum
Haram ettiğiniz hayatıma karşılık teşekkür mü etmeliyim
Zor günlerimi tek başına
Geçirken neredeydiniz
Şimdi de sormasın kimse
Dokunmayın bana dokunmayın
Sargı tutmaz yaralarım
Birde siz kanatmayın
Beni kendim ile
Acılarımla bırakın
Hüzüne gardaş kedere yoldaş olmuşuz
Acı ekmeğimiz
gözyaşımız katacağımız olmuş
Gelecekten hiçbir beklentimiz yok ama
Güzel günleri hep eskilerde arar olmuşuz
mutluluğu en çok biz hak ettik halbuki
Ne baharı ne yazı yaşadım
Kış ile geçti ömrüm
Döküldü yapraklarım
Soldu gönül bağlarım
Kimseye yoktur ne sitemim
Nede ahım, herkesten uzağım
Hani derdin ya hep
Bizi ancak ölüm ayırsın diye
Ayrıldık işte ölmeden de
Selanı veriyorum
Her gün her gece
Gömdüm yüreğimin en derinlerine
Hayatta kimseye güvenmedim
Güvendiklerimde
Zaten hiç yanıltmadı
En ağır yaraları
Candan öte dediklerim açtı
Kanadıkca kanattılar
Hayat üç kelime
Geldim gördüm gidiyorum
Güzel olsaydı yaşamak
Doğarken ağlamazdık
Küçük yaşta
Yaşadıkça anlarsın
Her canın yandığında
Dilinde adımı anasın
Taş kalbine yürek acım
Dolsun taşsın
Baktığın her yerde
Duyduğun her sesi
Hüzündür benim adım
Geceler oldu dostum arkadaşım
Bir çıkmazın içindeyim
Çırpındıkça batmaktayım
Yoktur hiç ne anlayanım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!