Annem, ağlarsan
Ağlarım bende
Der gibi bakardı
Her dem gözlerime.
Gönlü gülistan bahar gülümsün
Gülün çiçeğin her rengi sende
Gece misali asil siyahın bile
Sevene herşeyi güzel sevilenin
Gönlümün her mevsim güzelisin.
Çok kırgınım hayat sana
Yenildim kara sevdaya
Kandım zamana
Seviyordum candı bana.
Arar sorarım göz nurum neredesin
Güneşte gölgen tenimde nefesin
Günahmı sevmek bilen söylesin
Arıyorum yer gök nerelerdesin
Kalbe zülüm sensizlik bilesin
Gel bayram etsin gönlüm sevinsin
Hep isyanlarda nankörlükler diz boyu
Her can ölümlü, ölüm ömrümüze kıyı
İnsan görsede bakar göremez körmü
Her yerde yalancı rolünü oynuyor dayı
Dirliği bozar, birlik olmaz vatansız ayı
Sabah güne açınca gözlerini
İlk ben gelmeliyim aklına
Aklıma her dem gelişin gibi.
Selam verdin, hoş geldin dedim
Uzaklara dalıyordu gözlerim
Hüzünlüydü düşüncelerim
Özlemişti seven yüreğim
Ben bugün yine ağladım.
Güzel anılar geldi aklıma
içi insanca ve çocukça sevgi dolu
şiirlerinle seviliyosun anlamında olan
küçük bir kalp sembolü yüzünden
beni ağlattığına değdimi diye sormak isterdim
Döksem sana özden içimi
Hüzünleri ayırıpda içinden
Ruhuma ilikle altın iğneyle
Götür çok uzak diyarlara
Katıpta çılgın yellerine
Yollarına bakıpta ağladı gözüm
Taş bastı karalar bağladı özüm
Kalp dinlemez, sönmez közüm
Başkasına, meyletmez gönlüm
Seni benden ancak, ayırır ölüm.
Dünyada doğruluktan eser kaldımı ki... Melek Hanım.
Şiirlerde de olsa doğru sözleri görmek çok güzel.
Tebrik ederim güzel bir şiir yazmışsınız.