Kalbimin diğer yarısı sensin
İki gözümün sevda çiçeği
Kalbin evim, ruhum eşin
Farkındasın değilmi
Kalp evimin sensin efendisi
Gönlümü umutlandırmayan
Kalbimi mutlandırmayan
Sözleri dilime sürmedim
Gerçekti tüm söylediklerim
Çünkü seni özümden sevdim.
Sonsuz sevgiyi kalbime
Gülümsemeyi yüzüme
Merhameti ruhuma
Huzuru gözlerime
Mutluluğu yüklerim sesime
İşıkları söndürelim,
Karanlıkta, gercekleri görelim..
Sevdiklerimiz;
Ellerini uzatsa, karanlıkta..
Sevgiyle tutabilirmiyiz..
mürekkebi ben olamadım o kalemin
yazılmıştı tüm evrene silindi gitti
yaşıyordum mutluluğu ta içimde ama bitti
sana hala saygım da var sevgim de
yürüyemedik daha yağmur da biz elele
yoksun ya üşüdüm ben burda
kar yağdı üzerime
günlük güneşlikken
ayaz dı döndüm
ansızın gidince sen
Cocuklugumu kaybettim önce...
Masumca seven yüregim gitti benden.
Güvenim sarsıldı güvendigim insanların ihanetinden.
Elimi sevgiyle uzatamaz oldum kimseye.
Yine bir kötülük gelirmi diye...
Göz yaşlarımı artık göstermiyorum.
aşkı sende buldum diye başlar
yeni aşklar
canımlar cicimler
çok çabuk eskitirler
kendine iyi bak derler ve giderler
kendine nasıl iyi bakılacaksa
Neden her baktığımda sana
Kızgın bakıyorsun bana
Yüzüme vuruyorsun
Kusurlarımı ayna
Eskirsin birgün
Bismillah dedim bugünde önce
Açınca gözümü yeniden güne
Yok tek bir bulut bugün gökte
Gözlerimin buğusu sensizliğime.
Dünyada doğruluktan eser kaldımı ki... Melek Hanım.
Şiirlerde de olsa doğru sözleri görmek çok güzel.
Tebrik ederim güzel bir şiir yazmışsınız.