Kalbi Bahar Şiirleri - Şair Kalbi Bahar

Kimimiz gurbette sayar vatanına kavuşacagı günleri
Kimimiz vatanında sayar umarsız kaybettigi dünleri
Kimimiz göz önündedir görmez rengarenk gülleri
Kimimiz arar durur gül koklarken eline batan dikenleri

Denizleri seviyorsan dalgaları da seveceksin,

Hep kucak acar yavrularına
Onu incitip kırsalarda

Yüregi hep gülen anadır kadın
Her zaman sevgiden yanadır kadın

Bir ışık olmalıyım
Çevreyi aydınlatan
Bir insan olmalıyım
İnsan gibi insan
Sevmeyi bilmeliyim
Önce ALLAH'ı

Ayrılık olsun, istemiyorum...
Aşkı hazan olmasın, hayatımda...
Hep sevqiyle bakmak istiyorum, dünyaya...
Kederden uzak dalacagım, ruyaya...
Sevgi bekleyecek beni, kapıda...
Tutacak ellerimden...

Ah gittinmi, şimdi ben bittimmi? Beni böyle çaresiz,beni böyle,yaralı Birakıpta gittinmi.... Hani gitmeyecektin Hani bitmeyecektik Yinemi kandırdın bu seven yüregi:( Varmıydı söyle bunun geregi... Yine hasretten kor düştü yüregim yanıyor Ah yine depreşti eski yaralarım kanıyor Hani gitmeyecektin Hani bitmeyecektik

Bir dost; vurdu kanlı hancerini yüregime,
kalbimdeki tüm güzellikleri öldürdü.!
Dost sanmıştım onu yanılmışim
Geç anladım,çok geç...

Kanıyor bu yürek,kan kaybından belki ölecek

Dost olmak kolaydır belki...kimine göre lakin...
Dost kalabilmek zordur... hemde çok... zor....
Dost olmak ve bulmak kolaydır.... dedim.
Çok düşünmezsin dost olurken... tanıman kafi gelir
Dost kalmak öyle mi.! her şeyiyle kabullenmek bir dostu...
Kocaman bir yürek ister bu iş.... ve bu yürek herkeste bulunmaz ki.! !

Ben özlemedim seni...hic özlemedim.
Gelir diye yolunu gözlemedim.
Hasretinden hic yanmadım.
Gece, gündüz hic aglamadım.
Ben özlemedim seni...hic özlemedim.

O kahve gözlerine, sevda ile daldıgım...
Dokunması imkansız ellerini...
Hayalimde, ellerime aldıqim...
İmkansız bir aşk ile, yüreqimden sevdigim...
İcten ice kara sevda ile, yandıgım...
Sevdim seni ben, söyle neyleyim...

Sitemim var hayat sana, Gülmek istedim.! Gülemedim kana, kana Hep ittiler beni bir o yana, bir bu yana Dertlerim çok,hangisini anlatayım ki sana. Güvendim insanlara,suçmu bu bilemedim..? saf gördüler ezdiler Hep sevdim sevilmeye degmeyecekleri bile... babam böyle ögretti bize.. Sorsamki suçum nedir, çok soruyorsun sus bir hele.! dediler. İnsanları, insan diye sevmek suç mu? cevab bile vermediler. Sevdim hep sevdim taşı,topragı,agacı,yapragı? bu mu kaderim.! Sevilmedim..! Onun için hüzün dolu yüregim ve çok büyük kederim... Bir bilseniz candostlarım şimdi nasıl berbat nasıl beterim. Bu çok agır yük yüregime daha fazla kaldıramam biterim...!