Koynuna girdiğin geceden zamansız uyanan kalbim
Bıkmadın mı düşüp düşüp çıktığın kuyuların karanlıklarından?
Yaralarının arasından kendine yol tutmuş koca bir nehir
Sen ki kör, satılmış çığlıkların fısıltıya sağır sular altında
Bahçelerine ektiğin tohumları kan ile sulayan kalbim
Kaşıdıkça misk-i amber mi akar sandın yaralarından?
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta