Kalbe Ayna Şiiri - Mehtap Calgıc

sayısız ikizim var
hepsinin yüzü bana dönük
gülümsemeleri bir kaya yığınının ortasına oturmuş
bakışlarında pençeler ve güllerin tezatlığı
sayısız ikizim var
okşuyorum bazen geçmişlerini
hafıza taşlarının dibinden akan nehirler gibi
kemiklerini alıp da gitmiş hikayeleri

ah o kristali kırılmayan
mantığı kelebek kadınlar
limbik korkular içinde nemli mevsimler bırakıyorlar
bir uçtan ötekine
siyah balçıklarda titreşen
bodur ağaçlar
ki dallarının arasında yırtık bir kanat
ne uçabiliyorlar ne de ötebiliyorlar
çığlık çıplak

sayısız ikizim var
çarmıhlarını tığ yapmış örüyorlar cennetlerini
ama kim gözlerimi başka görmelere tarar
başka behiştlere açar
kim okşar derimin rengini
hangisi kırabilir içim ile dışım arasındaki o kirişi
ah o kadınlar
ve ruhlarının yanmış gövdeleri
her biri camımda birer yağmur eğriciği