Sen gülünce gerisini hatırlamıyorum...
Sen bakınca salakça bir gülümseme kaplıyor suratımı...
Sen arkamdan iş çevirmeye, bana yalan söylemeye devam ederken...
Yalanda olsa,
Yüzüne bakıp salakça gülümsemeli miyim..?
Kalbin kendi günahıdır aşk...
Hiç olmamalı dediğimiz şeyler,
Hayatımızda hiç gerekmedik anlarda yer bulup,
Hiç olmadık zamanlarda yok olup gittiği için böyleyiz...
O yüzden bu haldeyiz belkide...
Herseye rağmen yaşanmalı...
iliklere kadar hissedilmeli...
Bazen biteceğini bile bile aşık olunmalı...
Lakin;
Ahlaksizca bir beraberliği yapayalnız kalmamak için tercih edemem...
Hayatın gerçek keyfini almış insanlar ölümden korkarlar...
Hayatın güzelliklerini göremeyen ve keyif alamayan insanlar zaten ölü gibi yaşarlar...
Sıkıyorsa siz tercih edin ozaman;
Herkes bir gün yalnız kalacak karanlık bir toprağın altında
Ve kendi yaptıklarının hesabını verecek Yaradan'ın huzurunda... "İ.D.K"
İsmail Durmuş KingirKayıt Tarihi : 22.6.2019 18:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
01.02.2012 saat: 00.58'de sosyal medyada yayınlanmıştır.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!