Kalaylı Tasta Aşkın Şerbeti

Verilirse bir gönle aşkın fermanı,
Yaralı gurbet kuşu eder insanı.
Girdirir karanlık çıkmaz sokaklara,
Eder hali,ahvali pür yaman olanı.

Çekilirse gözlere aşkın sürmesi,
Dayanılmaz olur yarin küsmesi.
Varlar yoklar verilir bir kalemde,
İstenilmez asla o yarin üzülmesi.

Giydirilirse aşkın düğmesiz gömleği
Mevsimsiz uçurur, yuvadan leyleği.
Kanatlarda takat, gözlerde fer kalmaz
Söndürür ışıkları, büker en güçlü bileği.

Sunulursa kalaylı tasta aşkın şerbeti,
İflas eder insan,bu uğurda harcanır serveti.
Aşk meclislerinde şakıyan dil lal olur,
Kalmaz şen ve şakraklık söndürür heybeti.
18/12/2006