Kal Diyemedim Şiiri - Farettin Çakal

Yıllarımı geçirdiğim günlerim, Gün batımı gelince kal diyemedim, Koşuşturup yorulmadığım yıllarım, Gençliğim geçerken dur diyemedim Gün doğarken esen yeller, Sensiz geçen bunca yıllar, Ayrılıkta hıçkırıklar, Sensizliğe dur diyemedim. El sallarken limanlarda, Kalem kalem mektuplarda, Sensiz kalan hatıralarda, Hatırımı sor diyemedim. Yıllar sonra geldiğinde, Arayıpta bulamadığında, Pişmanlıklar durağında, Son sefer mi sor diyemedim. Yıldızların kaybolurken, Güneşlerin kararırken, Sonbahar yaprakların dökülürken, Esen rüzgalara dur diyemedim. Şimdi sonsuz ufuklarda, Yaptıkların haıtıranda, Bir dua olup dudaklarda, Benim için söylensin bak diyemedim. Farettiğn ÇAKAL0307