Kainatın İnce Sırrı Şiiri - Yusuf Gül Ge ...

KAİNATIN İNCE SIRRI

Sonsuzluğa bir sır çıktı,
Yaz içinde yaz dinlendi.
Kervan düştü, yola baktı,
İz içinde iz izlendi.

Yolcu yürüdü, can yandı,
Sırtında eski heybe vardı.
Varacağı menzil nârdı,
Köz içinde köz demlendi.

Deryalarda sandık yüzdü,
Gemiler hep dümensizdi.
Aklı ermez, gönül sızdı,
Göz içinde göz nemlendi.

Bir bakışla dünya döner,
Sanma ki bu sır tez söner.
Her ne varsa sona erer,
Öz içinde öz saklandı.

Aşkın seli coşup aksa,
Her bir damla inci taksa.
Kim neyi ne diye bıraksa,
Söz içinde söz gizlendi.

Yedi kat gök, yedi iklim,
Her nefeste bir ah çekim.
Ne ektiysem onu biçim,
Diz içinde diz kilitlendi.

Yüreğime dert yükledim,
Söz içinde âh bekledim.
Bir yıldıza nâme ekledim,
Saz içinde saz dinlendi.

“Gezgin” dedi, hakikattir,
Bu yol bize hem fırsattır.
Sanma ki her dem hasrettir,
Giz içinde giz demlendi.

YUSUF GÜL (GEZGİN)