Sarmıştı fevza mamure-i dünya
Kol geziyor kureyşte dehri yıkan tefrika
Kararmış zihinler, körelmişti kalpler
Suçunun ne olduğunu bilmeyen bebeler
Gömülüyordu toprağın bağrına o küçük bedenler
Bilmiyorlardı ki mevcudatın vird-i zebanı
İsa’nın kavmine müjdesiydi Amine’nin rüyası
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta