Seninle konuşurken, karşıma gözümün görebildiğince koca bir gökyüzü çiziyorum
Mavisi gözlerinin olmayan mavisi, ama takılma ben zaten kahveye çalan gökyüzü seviyorum
Sonra otuz iki bulut konduruyorum gökyüzüne, iki dirhem bir çekirdek, bir de rüzgâr gülüşümü ekliyorum
Bulutlar boşluğu yalnız sevmez biliyorum, türlerini, cinslerini bilmem yalan yok, onlara yâren özlemin kadar da kuş uçuruyorum...
S.Güler-8.2.2017
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta