Kahve Telvesi
Bir kahve telvesinde bıraktım yüreğimi...
Sanma ki sefadan içtiğim kahvelerde ararım tadını
Kahve içmek cefadır bana artık...
İçtiğimiz son kahvenin telvesinde bıraktım yüreğimi...
Dudak izin hala fincanda durur,
Parmak izlerin yüreğimde...
Senden bana kalan tek şey,
İçtiğim her yudumda aramak tadını...
Bulamamak...
Sonra çaresiz yine...
Yüreğimi bırakmak,
İçtiğim son kahvenin telvesine....
23/07/02
Özlem BölükbaşıKayıt Tarihi : 10.10.2003 09:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Mutlu AYAR
TÜM YORUMLAR (2)