Kahve Kokusunda Son Rüya
Bir kahve kokusunda andım seni.
Gözlerin yaban mersini tadında—siyah, mavi, eflatun.
Anıların dikenli tüyleri, maktulün çiçeği gibi.
Tıpkı gidişin, tenimde iz bırakan.
Gökyüzüne merdiven dayamış dizlerim.
Yorgun sardalye su üstünde, güneş bitkin, kum acı, rüzgara küskün.
Ben hâlâ kahve kokusunda uykulu.
Sen, bilmediğim bir gizemde, son rüyanın peri gölgesi.
Unuttuğun son trende dönük iki göz—
sessiz veda, ruhumun telinde çalınan melodi,
her bakışın açıp soluyor kalbimin en yalnız odasında.
Kayıt Tarihi : 26.8.2025 16:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!