Kahve Gözlüm Şiiri - Mehmet Cıngır

Kahve gözlerini sevdiğim dilber
Gönlümün orta yerine taht kurdun
Keskin nişancı,kahve gözlerinle
Şu saf aklımı tam kalbinden vurdun.

Her kara gecenin bir sabahı var
Gözlerinde gözlerimin ahı var
K’nın çekti aklımın ne günahı var
Unutacaksan n’çin aklımı yordun.

Sarkar göğsünden kırmızı güllerin
Ne günahı var gören bülbüllerin
Yazarken gönlüme aşkı ellerin
Adımı benim ne bildin, ne sordun?

Mehmet Hoca adım, bilmeyen bilsin
Beni seven sevsin sevmeyen silsin
Unutma, gönlümde solmayan gülsün
Yalan mı kahve gözlüm, ne buyurdun?