Kahramanın Ölümü Şiiri - Beyza Erkıral

Kaç hece de tarif edilir yokluğu kaybın
Kaç kelimeye sığar artık yok olduğun
Her Nisan içime doğar keder
Her yaşta boğazımda kalır ilmiği

Sana söylemediğim sözler
Kaybettiğim her yaşım
Büyür çocuk kahramansız da büyür
Sen gittikten sonra
Kendi kahramanı olmayı öğrenerek büyür

Gidişin bir emanet bırakır dünyaya
Tanırsınız etrafına doluşan çocuklardan
Her geldiğinde parlak sevinçle bakılan gözlerden
Umudu görürsünüz o çocuklarda
Tam saatinde gelmesini beklerken

Gövdesi bi sığınak
Koca heybetinde saklı yumuşak kalp
Silinmeye yüz tutmuş sesi aklımda
Dayı baba abi kahraman
Her rolü üstlenirdi hayatımda

Köksüz kalan ağacımın 17. Yılı
Çocukluğum neşem sevincim
Bir anda inen siyah perde hayatıma
Yarınlarda yarım kalır o an geçmişim

Bir an gelir düşer çocuk
Karşımda belirir bisiklet sürerken
Kanayan dizinden tanırım
Sımsıkı emaneten tutulan elin
Yolda geçerken hoş gelen kokularda
Selamını alırım

Senden bi haber kurumuş toprağın
Suyu canımdan gider
Özlem girer kanıma
Büyümemiş arkamda saklanır seni bekler