Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Tiyatro,hele de çocuklarla,kazanımları ve kazandırdıkları öyle çok ki..Boşuna demiyorlar,sahne tozunu yutmaya gör..Çok harika bulaşıcı bir hastalık..Oynamakta,yönetmekte yazmakta ayrı bir tatdır.Aynı zamanda ,özellikle pisikolojik sorunları olan çocuklardaki davranışları düzeltmek için harika bir etkinlik.Dışlanmışlıktan,değerli kılındığını gördüğü an kendini, öyle bir sarılır ki,sarılması gereken ne varsa..
Bu insanı kazanmanın örselenmişliğini sarmanın garanti bir yoludur.Ancak süreklilik ve bilinçlilik gerektirir..
teşekkürler sevgili öğretmenim,görüyorum ki sayfanızdan ayrılamayacağım..sevgiler..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta