Kahpeler Şiiri - Ümit Turhan

Yırtık yüzlerinde nurdan eser yok,
Kara bulut gibi ülkemde gezer dururlar.
Sessiz kalan bir güruh ki, en sinsi düşman :
Üç kuruşa ruhunu satar kahpeler.
.
Arama, dışarıda değil düşmanın,
Faydası yok sağa sola koşmanın.
Kuzu postu ile vatandaki taşranın,
Yılan gibi etrafını sarmış kahpeler.

Dağdaki çobanından, ağacımdan taşına,
Hayvanına, haşatına, bostanına, bağına;
Kadınına, çocuğuna, soyadına, ırkına,
Vatanına ulan, vatanına düşman kahpeler.

Sırıtıyor tahtında yosma gülüşle,
Padişahtır, sultandır bu gidişle.
Cahillerle yine alışverişte,
Din alıyor, din satıyor kahpeler.

Yorulduk, bizden geçti bu iş de,
Ümitsiziz mücadele verişte.
Gençler bile zorlanacak yarışta,
Geleceği, yarınları çaldı kahpeler.

Allah'a mı kaldı artık işimiz ?
Sıkmaktan çürüdü hep dişimiz.
Öldügünde mezarını eşiniz,
Mezarında ters döner bu kahpeler.