Kahırlandım da, Çok ağladım Anne..! -2

Karşıdan karşıya geçecektim,
Üst geçidin dibine kadar geldim,
Yukarı çıkamayıp, atta kaldım,
Kahırlandım da, çok ağladım anne!

Gözüm görmüyor, elim ermiyor,
Başına gelmeyen derdimi bilmiyor,
Bu yüzden mi insanlar tedbir almıyor?
Kahırlandım da, çok ağladım anne!

Resmi daireden çağırmışlarda acele geldik,
Bina da asansör yokmuş merdivende kaldık,
Ancak babamın sırtında 3’ncü kata vardık
Kahırlandım da, çok ağladım anne!

Eve gelmek için dolmuş bekliyorum,
İki kişinin yardımıyla, zor biniyorum,
Düzenleme yapılamaz mı bilmiyorum,
Kahırlandım da, çok ağladım anne!

Apartmanlara yangın merdiveni yapılıyor,
Özürlülerin yaşadığı hesaba katılmıyor,
Uzman dedi, ‘yangında asansöre’ çıkılmıyor,
Kahırlandım da, çok ağladım anne!

Merak etimde, bu cuma namaza camiye gittim,
Sorsana ana, yavrum yağmurda, yağışta ne ettin?
İçeriye giremedim, zoraki dışarıda eda ettim,
Kahırlandım da, çok ağladım anne!

Cami avlusunda, biri elime para verdi,
Dilenci değilim desem de dinlemedi,
Niyeti iyiydi ama, onurumu zedeledi,
Kahırlandım da, çok ağladım anne!

Babam askerlik muayenesi için şubeye götürdü,
Dosyayı elime verdi, kendi bir kenarda oturdu,
Önümdeki arkadaş dedi bu askerliği gitmeden bitirdi,
Kahırlandım da, çok ağladım anne!

Çok sıkıldım da, kaldırımda yavaş yavaş yürüyordum,
Esnaf kapağı açık bırakmış, kendimi bodrumda buldum,
Yaralandım ama çok şükür ölümden kıl payı döndüm,
Kahırlandım da, çok ağladım anne!
(08.01.2011)