Kahır Mektubu Şiiri - İsmail Uzun 2

Ağlama bir tanem, sil gözyaşını,
Üzme yüreğimi, çatma kaşını,
Sakın ha çatlatma, sabır taşını,
Yüzüne gülücük, al ben vereyim.

Kalbine sıkıntı, gelmesin gülüm,
Etmedim ben sana, edemem zulüm,
Sal yüce dağlara, savrulsun külüm,
Yak beni ateşte, al ben vereyim.

Her ne etti isem, güldüremedim,
Seni bu azaptan, döndüremedim,
İçinde yangını söndüremedim,
Örtüver toprakla, al ben vereyim.

Ağaran saçları yoluna döktüm,
Bil ki genç yaşımda dermandan düştüm,
Sen gülesin diye yıkıldım çöktüm
Kahır mektubudur, al ben vereyim.

Bir ömür koşturdum senin izinde,
Umuda yatmıştım gülüm dizinde,
Çektin ya ipimi o son sözünde,
Dikiver taşımı, al ben vereyim…