Kağıt ay dayanamadı rüzgarına,
Yırtıldı, düşürdü melek parçalarını,
Gök patlarmışcasına parladığı anda,
Süzülerek savruldu karanlık sayfaları.
Yol aldılar doğruca sonsuzluğa,
Yok olmaya yüz tutmuş yırtık parçaları.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta