Kağıda hayat veren, değerli matbaacı
Dr. Oktay Duran’a…
Ben ağaçtım bir zamanlar
Dallarımla tutardım bulutları
Çocuklar salıngaç kurardı
Uçururdum onları yıldızlara…
Ben ağaçtım bir zamanlar
Yağmurları çekerdim üstüme
Kuşlar konardı dallarıma
Hem de yüzlerce…
Ben ağaçtım bir zamanlar
O sıcak yaz günlerinde
Uzanırlardı insanlar gölgeme
Çocuklar uyurdu mışıl mışıl
Rüyalarını görürdüm onların…
Ben ağaçtım bir zamanlar
Yıllar ne kadar çabuk
Geldi geçti bir anda
Yaşlandım artık
Ama o çocuklar büyüdü…
Ben ağaçtım bir zamanlar
Hep o günü özlemiştim
Çünkü bir sobada
Kül olup yok olmayacaktım
Ben çocukların ellerinde
Kitap olmayı, defter olmayı istedim…
Ben ağaçtım bir zamanlar
Sizler benim gölgemde büyüdünüz
Benim yeşilimle renklendi dünya
Ben yağdırdım yağmurları
Ben çağırdı kuşları…
Ben ağaçtım bir zamanlar
O gün geldi, o mutlu gün
Yaşlıydım artık, yoksa kuruyacaktım
Alıp götürdüler beni…
Ben ağaçtım çocuklar
Sonra kağıt oldum
Mutluyum, hem de çok
Çünkü artık aranızdayım…
Çok mutluyum çocuklar
Kitap oldum, defter oldum sizlere
En güzel yazılarınızı bana yazdınız
Şiirlerinizi, mektuplarınızı ben taşıdım
Sevgililerinize…
Ben ağaçtım bir zamanlar
Şimdi kağıt oldum, usta ellerle!
Şimdi bilgi oldum, haber oldum
Mektup oldum girdim evlere…
Mutluyum! ! !
Derya AltıntrenKayıt Tarihi : 6.9.2008 16:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!