Sapsarı saçların,güneşte parlarken
İçimde yepyeni bir mehtap doğuyor,
Salınan saçların,rüzgarda uçarken
Sevinç,heyecan ve coşkuya boğuyor.
Sana hep,uzaktan uzaktan bakarken
Aşkınla yüreğim,ateşte yanarken
Umutsuz,çaresiz adını anarken
Kafeste bir bülbül; gül için soluyor.
Masmavi gözlerin,gülerek bakarken
Benimse içimde,yangınlar yanıyor
Uzaktan seyredip,hasretle yaşarken
Çaresiz kalan,şu gözlerim ağlıyor.
Ben kendi dünyamda,hayale dalarken
Sevdiğim,bambaşka alemde yaşarken
Zavallı gönlümde fırtına koparken,
Beden içindeki ruhum,zor duruyor...
(08.01.2015)
Kayıt Tarihi : 8.1.2015 20:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!