Kafes Şiiri - Muammer Yavuz

Doğmak yada doğmamak elinde değil ki
Rabbim çizmiş kaderi belli değil ki
Karanlık hep yollar aydınlık değil ki
Nedir bu çektiğim kafes içinden

Beşikte uyudum ninniler ile
Gece hep ağladım melekler ile
Ac karnım doyardı helal, helal diye
Nedir bu çektiğim kafes içinden

Yerlerde süründüm emekleyerek
Yürümek istedim destekleyerek
Küçük ömrüm geçti ahvah ederek
Nedir bu çektiğim kafes içinden

Büyüdüm orta yaş A, B, C oku
Her yanım karanlık felaket dolu
Bulacağım elbet ben doğru yolu
Nedir bu çektiğim kafes içinden

Büyüdüm ben artık göz içim yaş oldu
Bana hayat verenler mezarlık oldu
Geriye baktıkca neşem hep soldu
Nedir bu çektiğim kafes içinden

Yaşlandım ben artık beklentim kalmadı
Bekledim kuyuda suyum hiç dolmadı
Boş geçti bir ömür soranlar sormadı
Nedir bu çektiğim kafes içinden